Życie boli #62 - Resocjalizacja w oparciu o American History X

Szanowni Czytelnicy,
często słyszy się w różnych mediach o resocjalizacji. Jest to takie bardzo górnolotne pojęcie, które pozwala nieco zamydlić oczy społeczeństwu po to, żeby patrzyli na byłych skazańców bardziej przychylnie. Resocjalizacyjne funkcja prawa karnego polega na tym, że ukarany człowiek ma przemyśleć swoje zachowanie i więcej już nie łamać prawa. Tak jest w zamyśle, a czy jest tak w rzeczywistości? W związku z tym, że tekst oparty jest o film, to możecie się naciąć na jakiś spoiler.

Jednak żeby przejść do resocjalizacji trzeba zastanowić się nad socjalizacją, czyli procesem nabywania przez jednostkę wzorów zachowań, norm społecznych. Błędy w procesie socjalizacji albo socjalizacja w złą stronę mogą potem powodować następstwa w postaci złamania prawa. I właśnie kiedy jednostka, której procesy socjalizacyjne przebiegły tak, że zeszła na drogę przestępczą, wtedy do gry wkracza machina resocjalizacyjna. Skuteczna? No nie zawsze i nie w każdym przypadku.

Życie boli #61 - Sauna

Szanowni Czytelnicy,

odkrywałem już przed Wami tajemnice przeróżnych zakamarków, w które nie każdy ma wstęp. Była już mowa o tym jak zachowują się siłowniane dziki (Życie boli #11 - Cięzkie życie pakera), wspominałem też o tym jak można obyć się bez kultury pływając (Życie boli #54 - Kultura basenowa). Wprowadziłem też wszystkich, w tym Czytelniczki, za drzwi męskiej szatni (Życie boli #22 - Za drzwiami męskiej szatni), czas zatem odkryć kolejne tabu. Tym razem zaproszę Was w miejsce niezwykle gorące i duszne, czyli do sauny.

W związku z tym, że mamy już jesień postanowiłem sobie wzmocnić odporność i udać się do sauny. Większość z nas kojarzy dobroczynne skutki korzystania z tego urządzenia. Dzięki saunie można się rozgrzać, wypocić przeziębienie, oczyścić drogi oddechowe, zbudować odporność, rozluźnić mięśnie czy po prostu się zrelaksować. Ale jest to też miejsce, w którym relaks może trafić szlag i dzisiaj, oczywiście, skupimy się na sytuacjach stresowych.

Życie boli #60 - Wiedźmińska cebula

Szanowni Czytelnicy,
Pan na zdjęciu powyżej jest jednym z najlepszych polskich pisarzy fantasy (jeśli nie najlepszym). Wykreował on jeden z najciekawszych światów fantasy i sprawił, że mitologia słowiańska wróciła do powszechnej świadomości. Kto to jest? Autor "Wiedźmina" Pan Andrzej Sapkowski. Jednak od momentu, w którym CD Projekt Red odniósł sukcesy w branży gier komputerowych niszcząc przy okazji rynek i zgarniając wszystkie możliwe nagrody za grę "Wiedźmin 3: Dziki Gon" jest to również przykład typowego cebulactwa.

Nie będę się rozpisywał na temat prawnych zagadnień tego sporu, na temat tego kto może mieć rację, a kto nie, na temat zapisów zawartych w umowie, bo o tym można przeczytać na każdej stronie internetowej z newsami. Ja postaram się na to spojrzeć z innej, mojej, strony. Jako pisarz, jako fan książek Sapkowskiego i jako fan gier CD Projekt Red. Przeanalizujemy kto i co może na tym stracić i jak najlepiej dla wszystkich byłoby można rozwiązać ten spór.

Życie boli #59 - Błędy językowe

Szanowni Czytelnicy,
jak wszyscy doskonale wiemy społeczeństwo, biorąc pod uwagę średnią, jest głupie. Jest głupie i nie potrafi się poprawnie wysławiać. z czego to wynika? Z brakach w podstawowej wiedzy, owszem, ale według mnie większy wpływ ma na to brak oczytania. Nic w tym dziwnego, skoro ogromna część społeczeństwa nie przeczyta w ciągu roku żadnej książki. Co by się jednak działo, gdyby w taki sposób wypowiadał się każdy, np. ktoś publikujący na tej stronie? Przekonajcie się.

Szanowani Czytelnicy,
w dniu dzisiejszy (trzeci październik dwutysięczny osiemnasty rok) poszłem na siłownię, ale zaczym tam dotarłem przydarzyła mi się przygoda. Pogoda w miesiącu październiku ma złą renomę, więc postanowiłem wziąść płaszcz. Zeszłem do samochodu, ale pod drodze zrobiło mi się ciepło i cofnąłem się do tyłu. Zdjęłem płaszcz i ubrałem sweter. Taki strój był najbardziej optymalny.

Mistrzostwa Świata w Siatkówce 2018 - Tak się tworzy historię!

Szanowni Czytelnicy,
w niedzielę Reprezentacja Polski Siatkarzy (wielkie litery użyte celowo) zapisała się w historii światowego sportu broniąc tytułu Mistrzów Świata. Jest to ogromny sukces, ale też sukces niespodziewany. W tym tekście nie będę podsumowywał całego występu naszej drużyny, bo o tym możecie poczytać na stronach sportowych. Postaram się jednak przedstawić Wam przedstawić swoje emocje związane z Mistrzostwami i opowiem dlaczego nie wierzyłem w to, że powtórka sprzed czterech lat była możliwa.

Musze się przyznać, że nie byłem zwolennikiem zatrudnienia Vitala Heynena na trenera naszej reprezentacji. Wcześniej nie miałem potrzeby zgłębiania jego osobowości i metod pracy. Nie interesowało mnie jaki ma charakter i podejście do zawodników. Pamiętam jednak, że strasznie mnie denerwował przy linii. Niemiłosiernie irytowały mnie jego miny, jego dyskusje z sędziami czy z ławką trenerską rywali. Wypowiedzi przed i po meczach też nie poprawiały jego wizerunku. Początki z Reprezentacją Polski miał niezłe, jeśli chodzi o wyniki, natomiast gra nadal mnie nie przekonała. Nie sądziłem, że to może wypalić. Dopiero lektura wywiadów z Trenerem i czytanie pochwał pod jego adresem ze strony zawodników sprawiły, że zacząłem zmieniać zdanie.